آزاده و فربد – شهر تروندهایم، نروژ

1. اول از همه اینکه خیلی از بچه‌های که هدف مهاجرت دارند درگیر این موضوع می‌شن که با چه امکانات مالی می‌توانند به کشور مقصد بروند. متاسفانه بعضی از دانشجوهامون که برآورد هزینه‌های کامل نکرده بودند، مجبور شدن که از کشور مقصد برگردند. با معرفی اجمالی در مورد رشته تحصیلی، نام شهر و کشور مقصدتون چه توصیه‌ای در این زمینه به بچه‌های ایران دارید؟

سلام حسن جان. خیلی هم خوشحال میشیم تجربه مون رو با بقیه در میان بذاریم شاید در تصمیم گیریشون کمک باشه.
کشور مقصد ما نروژ بود و شهر تروندهایم. شرایط فربد دانشجوی دکترا با حقوق و من مشغول زبان نروژی شدم بمدت یکسال تا مدارکم مورد تایید وزارت بهداشت نروژ قرار بگیره. ما با یک حقوق دوسال زندگی کردیم. راحت نبود ولی شدنی بود. ۴۰‎٪حقوق هزینه مسکن بود. ومابقی پول خوراک و سفر.

 

2. این روزها، تو اینترنت اطلاعات موثقی در مورد مهاجرت نمی‌تونیم پیدا کنیم. بعضی از بچه‌ها با این دید تصمیم به رفتن می‌گیرند که کشور مقصدشون آرمان شهر هست و هیچ تصویری از مشکلات پیش رو ندارن. اگر بخواهید از خوبی‌ها و بدی‌های کشور مقصدتون به ما بگید و بچه‌های ایران رو راهنمایی کنید، چه مواردی را می‌توانید بهشون گوش زد کنید؟

نروژ بسیار کشور گرونیه از نظر مسکن و خوراک. ما دوسال در خونه ۳۵ متری زندگی میکردیم. برای من به شخصه که از زندگی خوب از ایران اومده بودم سال اول بسیار سخت گذشت. مخصوصا تا شرایط کلاس زبان و بقیه چیزها درست بشه. برای فربد چون دوسال با سختی دوره کارشناسی ارشد تو سوئد داشت اصلا شرایط سخت نبود.

ندونستن زبان کشور مقصد و قوانین و حتی فرهنگ متفاوت بسیار میتونه شرایط رو سخت کنه. نروژ تابستون هوا خوبه ولی تعداد روزهای هوای گرم به ۱۰روزم نمیرسه که به نظرم این سخته و همچنین فرهنگ متفاوت این کشور.

 

3. به نظرتون موقعیت اجتماعی ایرانی‌ها در کشور مقصد چجوری هست؟ در کل رفتار مردم آن کشور با ایرانی‌ها چطور هست؟

تو نروژ تصورشون از تمام ایرانیها اینکه پناهنده هستن و بسیار جنگ و نا بسامانی تو کشور دارن. علتشم تعداد کم ایرانی تو این کشوره که اکثرا پناهنده اند. دید از بالا به پایین وجود داره ولی خیلی ملموس نیست. تا وقتی محتاج کمکی مهربون هستن ولی وقتی ازشون به عنوان خارجی تو کار یا شرایط اجتماعی بالا میزنی حسادت بسیار زیادی دارن.

 

4. اگر بتونید زمان رو به عقب برگردونید، آیا باز هم همین تصمیم را برای رفتن می‌گرفتید یا نه؟

من بازهم این کشور رو انتخاب میکردم ولی قبلش زبانشون رو یاد میگرفتم و بیشتر در مورد مردمش مطالعه میکردم.

مهاجرت بسیار سخته و همیشه بسیارچیزهایی که ادم از دست میده اینجا جبران نمیشه . تو اروپا به شخصه شما تو اروپا حداقل همیشه خارجی هستی و همیشه با فرهنگ و رفتار مردم غریبه ای. این دلتنگی و حس خارجی بودن بیشتر تو فعالیتهایی تفریحی با همکارا تو چشم میاد و حس غریبه و خارجی بودن داری.

من هنوز به برگشت فکر میکنم به شخصه و هنوز احساس تنهایی در من کم نشده. قابل توضیح نیست ولی همینکه از خونه تو ایران بیرون میای و فرهنگ رو میشناسی حس خوبیه.
شرایط زندگی برای کسانیکه از خانواده های فقیر میان و اگر برگردن ایران هیچی نیستن بسیار تحملش راحتره و با شرایط راحتر کنار میان تا بچه هایی با موقعیت خوب در ایران و خانوادهایی با شرایط اقتصادی خوب.

 

5. خیلی از بچه‌ها تافل امتحان می‌دن و می‌گن کاش آیتلتس امتحان می‌دادیم و یا بر عکس. شما با توجه به شرایط کشور مقصد چه امتحانی را به بچه‌ها پیشنهاد می‌کنید؟

من که هر دو تا امتحان رو دادم به نظرم ایلس هم راحتره و هم استاندارد تره. تو اروپا حداقل هر دوتا رو قبول دارن.